Πνιγμός

Πνιγμός ορίζεται ως αναπνευστική ανεπάρκεια ως αποτέλεσμα του ότι βρίσκεται εντός ή κάτω από ένα υγρό. Ο πνιγμός συνήθως συμβαίνει σιωπηλά, με λίγους μόνο ανθρώπους να κυματίζουν τα χέρια τους ή να ζητούν βοήθεια. Τα συμπτώματα μετά τη διάσωση μπορεί να περιλαμβάνουν προβλήματα αναπνοής, έμετο, σύγχυση ή απώλεια αισθήσεων. Περιστασιακά, τα συμπτώματα μπορεί να μην εμφανιστούν έως και έξι ώρες μετά. Ο πνιγμός μπορεί να είναι πολύπλοκο λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας του σώματος, της εισπνοής του εμετού ή του συνδρόμου οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας.

Ο πνιγμός είναι πιο κοινός όταν ο καιρός είναι ζεστός και ανάμεσα στους ανθρώπους με συχνή πρόσβαση στο νερό. Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν τη χρήση οινοπνεύματος, την επιληψία και τη χαμηλή κοινωνικοοικονομική κατάσταση. Αρχικά το άτομο κρατάει την αναπνοή του, η οποία ακολουθείται από λαρυγγόσπασμο και στη συνέχεια χαμηλά επίπεδα οξυγόνου. Σημαντικές ποσότητες νερού τυπικά εισέρχονται μόνο στους πνεύμονες αργότερα στη διαδικασία. Μπορεί να ταξινομηθεί σε τρεις τύπους: πνιγμός με θάνατο, πνιγμό με συνεχή προβλήματα υγείας και πνιγμό χωρίς προβλήματα υγείας.

Οι προσπάθειες για την πρόληψη του πνιγμού περιλαμβάνουν τη εκμαθηση των παιδιών να κολυμπούν και τον περιορισμό ή την απαγόρευση της πρόσβασης στο νερό. Η θεραπεία αυτών των οποίων δεν αναπνέουν θα πρέπει να αρχίζει με το άνοιγμα του αεραγωγού και την παροχή πέντε αναπνοών. Σε εκείνους των οποίων η καρδιά δεν κτυπά και οι οποίοι ήταν κάτω απο το νερό για λιγότερο από μία ώρα CPR συνιστάται. Τα ποσοστά επιβίωσης είναι καλύτερα σε αυτούς που ήταν λίγο χρόνο κάτω από το νερό. Μεταξύ των παιδιών που επιβιώνουν με φτωχά αποτελέσματα παρατηρείται περίπου στο 7,5% των περιπτώσεων.

Ό, τι πρέπει να γνωρίζει ένας γονιός για τον δευτερεύοντα και ξηρό πνιγμό!

Και οι δύο μπορούν να συμβούν και έξω από το νερό Τόσο ο ξηρός όσο και ο δευτερεύον πνιγμός, θεωρούνται άτυποι τύποι πνιγμού, καθώς συμβαίνουν αφότου ένα παιδί έχει βγει από το νερό. Στον ξηρό πνιγμό, το νερό που μπορεί να καταπιεί ένα παιδί, δεν εισέρχεται στους πνεύμονες. Ο λάρυγγας κλείνει ως άμυνα, δεν επιτρέπει στο νερό να εισέλθει, αλλά ταυτόχρονα δεν εισέρχεται και καθόλου αέρας. Η δυσκολία στην αναπνοή μπορεί να προκαλέσει ακόμη και ασφυξία.

Ο δευτερεύον πνιγμός, από την άλλη πλευρά, συμβαίνει όταν το νερό εισέρχεται μέσα στους πνεύμονες. Το νερό αναρροφάται μέσα στους πνεύμονες και συγκεντρώνεται εκεί, με αποτέλεσμα να γίνεται δύσκολη η αναπνοή. Αυτή η δυσκολία στην αναπνοή μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα δυνητικά και απειλητικά για τη ζωή. Είναι σημαντικό να επιβλέπετε το παιδί σας για αρκετές ώρες μετά

Ο ξηρός πνιγμός, συνήθως συμβαίνει μέσα σε λίγα λεπτά αφότου ένα παιδί «παλέψει» μέσα στο νερό. Όταν συμβαίνει ο δευτερεύον πνιγμός, ένα παιδί μπορεί να μην παρουσιάσει συμπτώματα δυσφορίας για ώρες, ή -σε σπάνιες περιπτώσεις- να μην εμφανίσει συμπτώματα ακόμη και για ένα 24ωρο. «Να παρακολουθείτε το παιδί σας για τις επόμενες 24 ώρες και να ψάχνετε για συμπτώματα όπως δύσπνοια, διαφορές στην αναπνοή, όπως βαριά ή ρηχή αναπνοή, μη φυσιολογικό χρώμα δέρματος, και ρίγος, και επειδή μια αθώα βουτιά μπορεί να μην φαίνεται δραματική και να μην καταλάβει κανένας γονιός ότι το παιδί του κινδυνεύει, καλό θα είναι να δώσουν μεγάλη προσοχή στο πώς το παιδί τους αποκρίνεται μετά».

Προσοχή όταν παρατηρήσετε βήχα και αδικαιολόγητη κόπωση «Το πιο σημαντικό είναι, οι γονείς να προσέξουν τη δραστηριότητα του παιδιού τους, αν έχει πρόβλημα στην αναπνοή και αν βήχει, αν το παιδί ξαφνικά δείχνει κουρασμένο και νυσταγμένο, χωρίς κανέναν λόγο, που μάλιστα μοιάζει και αφύσικο, τότε θα πρέπει να αναζητήσουν οι γονείς βοήθεια σε κάποιον ιατρό ή σε κάποιο εφημερεύον νοσοκομείο!».

Προειδοποιητικά σημάδια ότι το παιδί σας μπορεί να απειλείται από δευτερογενή ή ξηρό πνιγμό.

• Δύσπνοια
• Υπνηλία
• Διαφορές στην αναπνοή
• Μη φυσιολογικό χρώμα δέρματος
• Ρίγος
• Ερεθισμός ή πόνος στο λαιμό ή στο στήθος
• Βήχας μετά από μια βαθιά ανάσα
• Επίμονος βήχας ή συριγμός
• Δυσκολία στην αναπνοή
• Ασυνήθιστη κόπωση
• Ζαλάδα
• Αλλοιωμένο επίπεδο συνείδησης
• Υψηλός πυρετός

Μέτρα πρόληψης πνιγμού:

• Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να μάθουν κολύμπι από την ηλικία των 4 χρονών.
• Μην τα αφήνετε μόνα τους στο νερό έστω και αν γνωρίζουν να κολυμπούν. Κολυμπάτε πάντα μαζί τους.
• Να είστε πάντα κοντά στα παιδιά σας
• Τα μικρά παιδιά πρέπει να χρησιμοποιούν τις κατάλληλες συσκευές επίπλευσης (μπρατσάκια, φουσκωτά, κουλούρες), αλλά ποτέ σαν υποκατάστατα της δικής σας επίβλεψης.
• Μην τα αφήνετε να κάνουν βουτιές εάν δεν γνωρίζουν τη τεχνική και το νερό δεν είναι αρκετά βαθύ.
• Μην αφήνετε τα παιδιά σας να μπουν στο νερό εάν δεν περάσουν τουλάχιστον 3 ώρες από το γεύμα.
• Μην τα αφήνετε να κολυμπούν σε βαθιά νερά. Εξηγείστε τους ότι μπορεί να κολυμπούν εξ ίσου καλά και όταν το νερό είναι λίγο πάνω από τη μέση τους.
• Μη μπαίνετε στην θάλασσα αν υπάρχουν μεγάλα κύματα ή ρεύματα.
• Κολυμπάτε κατά προτίμηση σε παραλίες που υπάρχει ναυαγοσώστης.
• Να έχετε κοντά σας το τηλέφωνο σας με τους αριθμούς έκτακτης ανάγκης (νοσοκομείο, αστυνομία κλπ).